به کمال عجز گفتم که به لب رسید جانم
به غرور و ناز گفتی که مگر هنوز هستی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سر میز "پوکر" زندگی

 گول "بلوف" چشمانت را خوردم

همه ی احساسم را باختم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جانم به قربانت!

نگران نباش!

هر وقت آمدی
نمیگویم "ولی حالا چرا "

سلام گل قشنگم ، آسمون یه رنگم / کاش بدونی عزیزم ، چقدر برات دلتنگم .
 
.

.

.

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش / زده ام فالی ، فریاد رسی می آید .
 
.

.

.

چشم به راه توام ، قفل شبم باز کن / ماه شبم شو دمی نغمه ی نو ساز کن / بوسه ی باران تو باش ، من عطش بی حساب / فاصله بردار ، باز عاشقی آغاز کن .